به گزارش ایسنا، این تحقیق که در دانشکده دارو دانشگاه واشنگتن لوئیس انجام شده است، بدین علت با اهمیت است که پزشکان معتقدند در این بیماری به علت مسیریابی غلط گلبول‌های سفید، سلول‌ها داخل مغز شده و به میلین، غشای دور سلولی که نقش محافظتی دارد، آسیب می‌رسانند.
دیدگاه‌های جدید درباره چگونگی هدایت گلبول‌های سفید، این پیشرفت را برای محققان ممکن کرده است. آنان یک داروی ضد سرطان را از یک شرکت دارویی دریافت کردند تا بتوانند این فرضیه خود را بیازمایند..
دکتر رابین کلین، متخصص ایمن شناسی در مورد نتایج این بررسی می‌گوید: نتایج بسیار چشمگیر بود، زیرا ما به این نتیجه رسیدیم که این دارو می‌تواند ترکیب موثری برای درمان MS باشد. سلول‌های آسیب دیده دیگر نمی‌توانستند به مغز دسترسی داشته باشند و موش‌هایی که بالاترین میزان این دارو را دریافت کرده بودند، از این بیماری محافظت شدند. این داروی ضد سرطانی حال برای تبدیل شدن به دارو در فاز یک قرار دارد. کلین و همکارانش یک رشته شیمیایی در مغز یافتند که گلبول‌های سفید مجبورند برای ورود به مغز از آن بالا بروند، گلبول‌های سفید که از خون خارج می‌شوند، در طول رگها و بافتها می‌مانند و سپس از پرده‌های مغز وارد مغز می‌شوند که در آن‌جا ممکن است به موانعی اضافی برخورد کنند و به میلین‌های شعبات نورون‌ها آسیب بزنند.
وی می‌گوید: اثر ورود گلبول‌های سفید به مغز، به بافتها بستگی دارد، در حالت عفونت ویروسی، سیستم عصبی وظیفه دارد بدن را از ویروس پاک کند؛ اما در بیماری‌های خودایمن نظیر MS این ورودی‌ها با آسیبها مرتبط است، لذا ما وظیفه داریم که راهی برای دور ساختن گلبول‌های سفید از این ورودی‌ها بیابیم.
کلین می‌افزاید: مسیر راهرو مانندی در قسمت رگه دار مغز با مویرگها وجود دارد که خون را به سمت سیستم عصبی مرکزی می‌برد. پله‌های این راهرو از مولکلولی که CXCL12 نامیده می‌شود، تشکیل شده که وظیفه مکان یابی برای گلبول‌های سفید را بر عهده دارد و مانند پلکانی است که سرعت آنان را کند می‌کند تا برای ورود به مغز ارزیابی، و تعیین کند که آیا می‌توانند وارد مغز شوند. آزمایشگاه کلین قبلا یافته بود که سلول‌های رگهای خونی کپی‌هایی را از این سلول در بافت خود دارند.
وی قبلا اثبات کرده بود که این بیماری در انسان‌ها و موش‌ها باعث می‌شود CXCL12 از بافتها به رگها کشیده، و مرحله ارزیابی در مغز حذف شود و گلبول‌های سفید وارد مغز شده و به آن آسیب برساند.
کلین امیدوار است با ترکیب و توسعه CXCR7 (داروی ضد سرطان) و تبدیل آن به CXCL12 در بدن، جلوی پیشرفت بیماری را بگیرد که این اتفاق در موش‌ها افتاده است. همچنین او معتقد است که عوامل دیگری در کند یا تند کردن ورود سلول‌ها به مغز موثر است که می‌تواند علت متفاوت بودن شدت، سختی، نحوه پیشرفت و علائم بیماری از یک بیماری به بیماری دیگر باشد.
